Wie ben ik?

Kunnen zijn wie je bent is zo belangrijk!

Enthousiast, ambitieus en gedreven, dat ben ik!

Naast deze eigenschappen ben ik goedlachs en als ik mij in ergens vastbijt laat ik niet snel los. Ik ben Amelie, 18 jaar wonend in Beveren en net afgestudeerd aan het secundair klaar voor een nieuwe stap in de richting Journalistiek.

Naast student ben ik ook leidster, animator, organisator en een soort van blogster of hoe je dat ook noemt. Ik ben leidster omdat ik graag omga met kinderen, omdat ik het belangrijk vind dat je samen in groep leuke momenten kan beleven en dingen kan bijleren. Daarnaast schrijf ik, ik schrijf op mijn website en heb al 4 jaar lang een quote account op Instagram (@truequoteswith).  Op dit quote account maak ik mijn eigen ontwerpen, en heb ik een eigen Community om mensen te helpen met groeien, mensen te helpen hun doel te bereiken. Want naast dat ik vrolijk ben, ben ik ook bezorgd, bezorgd over de toekomst, onze toekomst! Ik lig er soms wakker van, wakker van mensen die niet kunnen zijn wie ze willen zijn.

Als leidster sta ik op de eerste rij om te kijken naar hoe de jeugd veranderd, het is niet meer zoals vroeger. Alles veranderd, de wereld veranderd en sinds Corona heb ik het gevoel dat de tijd door gaat, mensen doen voort met wat ze bezig zijn. Maar ik, ik sta stil. Ik wil niet meer in een wereld leven waar er zoveel onrecht is, zoveel haat om de kleinste dingen. De mensen zijn te gestresseerd, en raken altijd maar meer oververhit op hun eigen eiland. Net zoals de Aarde, die altijd maar warmer wordt en de armen die altijd maar kouder worden. Ik durf verder kijken dan het uiterlijk, geaardheid of wat dan ook. Voor mij is iedereen mens, voor mij is iedereen uniek. “Be a voice not an echo”. Het is tijd voor onze generatie om op te staan, te spreken en te leren. Maar vooral om iedereen een plaats te geven in onze maatschappij en dat oké te vinden. Durven zijn wie je bent, dat is een recht dat voor iedereen vanzelfsprekend zou moeten zijn. Ik durfde het lang ook niet, maar hier ben ik!

De voorbije jaren van mijn leven, heb ik nooit het gevoel gehad dat ik kon zijn wie ik graag zou willen zijn op school. Ik was stil, en heb rost haar. Dat zijn genoeg criteria om mensen uit te sluiten of om vooroordelen te hebben. En vanaf je met iets bestempeld wordt, geraak je er niet snel vanaf. Dus ik kan mij voorstellen hoe moeilijk het is voor mensen van een andere afkomst of een andere geaardheid om te worden geaccepteerd. Het is al moeilijk als ros meisje. Daarom heb ik ook zoveel respect voor de mensen die gewoon zijn wie ze zijn en zich er niks van aantrekken. De moed van die mensen inspireert mij. Als mensen zijn wie ze zijn, krijg ik energie en word ik pas gelukkig anders voel ik mij rot. Want niet kunnen zijn wie je bent is zoals opgesloten zitten als een diamant in een museum achter slot en grendel en nooit kunnen shinen met het moois dat je in je hebt. Het is tijd voor de maatschappij om te stoppen met hokjes denken en breed te denken, nieuw en mee met onze tijd.

Ik vind het vooral belangrijk, om mij in te zetten voor andere mensen gelukkig te maken. En als ik mij eenmaal inzet, laat ik niet meer los!