Ik laat 2022 los.

Het begon zoals het de vorige drie jaar begon. Met dezelfde mensen rondom mij, in een nasleep van corona. De sfeer was al lang niet meer zoals in 2020, toen we feestend het jaar inzette. 2022 ging een goed jaar worden, dat dacht ik. Maar om één of andere reden was de magie verloren, de magie verdwenen.

Ik liep meerdere malen tegen de grens van mijn lichaam aan

De sprankel hoop dat je terug zou voelen hoe het is om dingen überhaupt te voelen. De sprankel die jou doet leven. Want leven dat ging ik, vooral in het tweede deel van 2022. Misschien af en toe een beetje te veel. Toen ik dacht dat ik zonder slaap ook kon functioneren. Ik liep meerdere malen tegen de grens van mijn lichaam aan.

De vibe doorheen 2022 was allesbehalve gedoseerd. Ik leefde meer in het “zijn” in het “nu” dan ooit tevoren. Ik onderging dingen, zonder nadenken. Misschien had ik over sommige keuzes toch wat beter moeten nadenken. Of wacht, ben ik nu weer aan het overdenken?

Ik leerde vooral dat ik het nog steeds enorm moeilijk heb met het plaatsen van gebeurtenissen. Dat ik gefrustreerd raak van de vraagtekens op de vraagstukken in mijn hoofd. Ze vreten al mijn energie op, heel mijn breincapaciteit gaat daarheen. Met als gevolg, het constant achterlopen, en nooit ingehaald worden. Meegesleept worden met de klok die steeds sneller tikt. En het boze stemmetje in mijn hoofd dat zegt: “Amelie, waar ben jij mee bezig?”

Meegesleept worden met de klok die steeds sneller tikt

2022 was het jaar dat ik besloot dat ik niet alles alleen kan. Dat twee gebroken harten op minder dan één maand tijd een beetje te veel is. Het aantal afwijzingen in je leven, maken je dus als een persoon. Ik besloot om aan mezelf te werken, met een psycholoog. Tot nu toe voelt dat veilig, het is iets waar ik naar uit kijk, iets waarop ik kan terugvallen als ik mijn adem verlies of als mijn hoofd weer eens overdraait.

Maar 2022 stond vooral in het teken van loslaten.
De moeilijkste beslissing van mijn leven, leidde tot een kort single leven.
Ik koos voor een licht dat snel weer een donker gat zou worden.
Waardoor ik onverwacht terug moest loslaten, van iets wat ik nooit had willen loslaten.

We blijven gewoon vrienden, okay?

Gelukkig kende 2022 dan toch nog een happy end.
Ik vond liefde die ik nooit eerder heb gekend. Ik vind deze warmte nog elke dag en ik hoop dit nog eeuwig te voelen.

Ik hoop dat ik op deze manier al mijn gedachten, zorgen en hersenspinsels kan achterlaten in 2022 en in 2023 beginnen met een nieuwe start, vooral een zoektocht naar de sterkere versie van mezelf.