Singelberg

De oudste versterking van het land van Beveren, een versterking die nauw verbonden is met het ontstaan van de gemeente. Jammer genoeg blijft vandaag de dag enkel nog de braakliggende heuvel over waarop vroeger de prachtige ringwalburcht stond.

Voor wie het nog niet wist, die braakliggende heuvel in het landschap is dus HET symbool en de voorloper van het ontstaan van de huidige gemeente Beveren. Singelberg heette natuurlijk niet altijd Singelberg, vroeger was het Beverenbroeck. Deze naam verwees naar het moerassige broekland rondom de heuvel.

De heuvel heeft natuurlijk ook een rijke geschiedenis doorheen verschillende eeuwen heen.
Zo deed het eerst dienst om invallen van de Noormannen tegen te houden, dit tot de eerste heer van Beveren verscheen op het toneel. Diederik I liet in de eerste helft van de twaalfde eeuw een zes meter hoge motte (=een gedeeltelijk of volledig kunstmatige heuvel) aanleggen. Nadat de burcht in 1158 werd platgebrand samen met de rest van Beveren, liet zijn zoon Diederik II het motte plateau ophogen en uitbreiden. Rond 1192 werd de Singelberg omgebouwd tot een indrukwekkende waterburcht, met een singel (gracht) omgeven.

De waterburcht zag er dus als volgt uit: een motte met grote versterkingstoren en een grote donjon. Naast de waterburcht was er in begin van de 14^de eeuw ook een voorhof met gebouwen en een valbrug die moest zorgen voor de beveiliging.

Op 11 september 1311 werd het kasteel Singelberg belegerd. De dame van Beveren, Isabelle de Martigny, hertogin van Lotharingen werd door haar oom Jan van Beveren gevangengenomen

Na hevige familiale twisten over de erfopvolgingsstrijd in de 14^de eeuw, werd rond 1360 in de waterburcht Joos Vijd geboren. Hij zal later de opdrachtgever worden van het beroemde schilderij Het Lam Gods van de gebroeders van Eyck.

Toen de ringwalburcht in de 15^de eeuw, in de handen was van Filips De Stoute werd zowel het vervallen kasteel als de motte ingrijpend hersteld, uitgebreid en versterkt. Deze werken kwamen goed van pas in de zestiende eeuw toen de Spaanse troepen tijdens de Tachtigjarige Oorlog zware verwoestingen aanbrachten in Beveren, Haasdonk en Burcht. Heel eventjes was hierdoor Singelberg in handen van de Geuzen.

Hierna werd op 17 augustus 1585 het “Verdrag van Reconciliatie” ondertekend tussen de burgemeester van Antwerpen en een opperbevelhebber van de Spaanse troepen in de Nederlanden, waardoor Antwerpen terug onder Spaans toezicht kwam.

Er bleef helaas een aanhoudende oorlogstoestand waardoor het kasteel herhaaldelijk gebruikt werd als logeer plaats voor soldaten, hierdoor raakte het kasteel stilaan in verval. Vanaf 1629 spreken we voor het eerst over een ruïne in de plaats van een kasteel.

In 1652 werd de ruïne ook volledig afgebroken, stenen en ander afbraakmateriaal van het kasteel werden verkocht en gebruikt om een gedeelte van de kerken van Beveren en Kallo op te richten. Later zal het zandsteen van de ruïne ook gebruikt worden tijdens de uitbreiding van de kerk van Verrebroek.

Nu rest enkel een motte van ongeveer 8 m hoogte, gelukkig werd de site beschermd in 1975. Op deze manier kunnen we onze rijke geschiedenis blijven waarnemen met al onze zintuigen.